Weerstand en wet van Ohm

Weerstand en de wet van Ohm:

Beschrijving:

Een weerstand is een component dat meestal wordt gebruikt bij het beperken van de stroom door een

ander component, deze wordt dan voorschakel weerstand genoemd.

De waarde wordt aangegeven in Ohm, deze kan je meten met een multimeter of afleiden uit

de kleurcode die zich op het component bevindt, deze kan je op deze pagina terugvinden.

De waarde kan men ook bepalen d.m.v. de wet van Ohm (zie verder).

Het symbool van de weerstand is de Griekse letter Omega : Ω.

Alle componenten in de elektronica bevatten een weerstand.

vb: voor een geleider is dat de soortelijke weerstand.

voor een diode is dat de statische weerstand.

Opbouw:

Een weerstand ontleent zijn eigenschap aan een weerstandsmateriaal, waarvoor koolstof en metaallegeringen gebruikt worden. De meeste weerstanden zijn op koolstof gebaseerd.Sommige typen zijn uitgevoerd met een koolstoflaagje, al dan niet gespiraliseerd. Weerstanden met weerstandsdraad van een geschikte metaallegering worden gewikkeld om een kern, ten einde voldoende lengte van de draad in een klein volume te kunnen verwerken. Gewikkelde weerstanden hebben het nadeel dat bij hogere frequenties de zelfinductie van de wikkeling niet te verwaarlozen is(Eigenlijk een soort spoel). Naast precisieweerstanden van weerstandsdraad zijn er ook met een metaalfilm.

Wet van Ohm:

Wet:

De wet van Ohm is een natuurkundige wet die een relatie legt tussen spanning, weerstand en stroomsterkte.

De wet:
U = I . R

U is de spanning in volt (V)
I de stroom in ampère (A)
R de weerstand in ohm (Ω) is.

In woorden luidt de wet van Ohm als volgt:
Voor een geleider geldt dat bij constant houden van de temperatuur de verhouding van de spanning op de uiteinden van de geleider en de stroom door de geleider een constante is typisch voor die geleider.

Georg Simon ohm:

Georg Simon (Erlangen 16 maart 1787 - München 7 juli 1854), Duits natuurkundige, was eerst leraar aan het gymnasium te Keulen, in welke periode hij zijn befaamde elektriciteitswet ontdekte (de wet van Ohm). In 1826 werd hij leraar aan de krijgsschool te Berlijn, in 1833 directeur van het Polytechnicum te Neurenberg; van 1849 tot zijn dood was hij hoogleraar te München.
Na in 1826 de naar hem vernoemde wet ontdekt te hebben, ontwikkelde hij in 1827, in aansluiting op de warmtegeleidingstheorie van Fourier, een theorie over de elektrische geleiding. Van 1839 tot 1844 hield hij zich met akoestische problemen bezig, o.a. met de gevoeligheid van het menselijk gehoor. Ook heeft hij zich met de interferentie van gepolariseerd licht beziggehouden.

Kleurcode:

De kleurcode kan men afleiden uit onderstaande tabel :

Op onderstaande figuur is aangegeven hoe men deze aflezing kan doen :

Er staan meestal 4 ringen op een weerstand, (soms 5 dan dient de laatste om het temperatuurcoëfficiënt aan te duiden)

Uit ring één en twee kan men een getal afleiden, de derde ring zal het aantal nullen weergeven en de laatste ring (meestal zilver of goud ) zal de tolerantie aangeven.

vb : In de bovenstaande afbeelding ziet men bij de eerste ring een bruine kleur dus wordt dit het getal 1

bij de tweede ring ziet men een groene kleur dus is dit getal 5

de derde ring duid de nullen aan, in dit geval zijn dat 2 nullen

de vierde ring duid de tolerantie aan, hier goud dus 5%

Dit is dus een weerstand van 1500 Ω met een tolerantie van 5%.

Meten van een weerstand:

Een weerstand kan men natuurlijk ook meten, wat zeer makkelijk is wanneer de kleurcode niet of nauwelijks

zichtbaar is.

Deze meten mag alleen plaats vinden wanneer men GEEN SPANNING meer in de keten heeft, schakel de bron dus uit en wanneer men meer dan 1 weerstand in de keten heeft kan men best 1 pootje van de weerstand losmaken, anders loop je risico de rest van het circuit ook mee te meten.

Soorten weerstanden:

- Normale weerstand: